Το δομημένο περιβάλλον ήταν ανέκαθεν το μέτρο ανάπτυξης μιας κοινωνίας, μια αλάνθαστη ένδειξη επιπέδου πολιτισμού, εξέλιξης και ευημερίας. Οι μεγαλύτερες μητροπόλεις ανά τον κόσμο σε τακτά διαστήματα της πορείας τους μέσα στον χρόνο αναθεωρούν και προσαρμόζουν το όραμα της αστικής τους ανάπλασης και ταυτότητας έτσι ώστε να ανταποκρίνονται οχι μόνο στις ανάγκες και τις προκλήσεις των τοπικών κοινωνιών αλλά και να αντανακλούν σε διεθνές επίπεδο μια εικόνα υπεροχής της ευρύτερης πολιτισμικής κρατικής οντότητας στην οποία ανήκουν. Μια πρακτική σαν και αυτή που συντηρείται στους κόλπους των πολεοδομικών και ρυθμιστικών σχεδιασμών μιας μητροπολιτικής κοινωνίας μπορεί να παραγάγει ποιοτικό κληροδότημα για τις μελοντικές γενιές και να διασφαλίζει την ύπαρξη του ιδιαίτερου πολιτιστικού χαρακτήρα μιας πόλης μέσα στα πλαίσια μιας ανταγωνιστικής τάσης παγκοσμιοποιήσης.
Στην Ελλάδα συνεχώς μιλάμε για την πλούσια κληρονομιά που μας άφησαν οι πρόγονοί μας αλλά ουδείς λόγος γίνεται για την κληρονομιά που θα αφήσουν οι νεοέλληνες στους απογόνους τους για να είναι ικανοί να πορεύονται στο μέλλον με αισθήματα υπερηφάνειας ανάμεσα σε λαούς με παγιωμένες πρακτικές υπεροχής.
Γι’ αυτό λοιπόν προτείνω τα αρμόδια υπουργεία και η τοπική αυτοδιοίκηση να επιστρατεύσουν ένα σώμα από οραματιστές, επιστήμονες, αρχιτέκτονες, κλπ, το οποίο θα δρα συμβουλευτικά για τη δημιουργία μελλοντικών πολεοδομικών, αστικών, περιβαλλοντολογικών και άλλων παρόμοιων σχεδιασμών με την απρόσκοπτη παρουσία άμεσα ενδιαφερόμενων κοινωνικών ομάδων.
Η αφορμή της φλυαρίας μου είναι η κατάθεση του Νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας-Αττικής για διαβούλευση, μια μελέτη που συνέταξαν τα αρμόδια υπουργεία. Αυτό που με προβληματίζει ειναι αφενός κατα πόσο αυτή η διαβούλευση θα πάρει την μορφή ανοικτού κοινωνικού διαλόγου έτσι ώστε τυχόν ευάλωτοι σχεδιασμοί να εκτέθουν στη δημόσια κριτική και αφετέρου κατά πόσο ο μητροπολιτικός σχεδιασμός θα λάβει διεθνή εμβέλεια αφού κάνουμε λόγο για την πρωτεύουσα της Ελληνικής πολιτείας.
Σε παρόμοιες διαβουλεύσεις άλλων χωρών της Ευρώπης, εκτός από τις αναφορές στην αρμονία του μητροπολιτικού σχεδιασμού με τις επιταγές ευρωπαϊκών προδιαγραφών, οι αντίστιχοι αρμόδιοι κάνουν ένα βήμα παραπάνω και καλούν διανοούμενους και διάσημους επιστήμονες στους τομείς της πολεοδομίας, χωροταξίας και περιβαλλοντολογικής ρύθμισης να επισφραγίσουν με το όνομά τους τα μεγαλεπίβολα σχέδια μιας πολιτείας όπως έκαναν με την σειρά τους ο Γάλλος πρόεδρος κ. Σαρκοζί[1], ο πρώην δήμαρχος του Λονδίνου κ. Λίβινγκστον, κ.ά.
Ασφαλώς, ενας οραματιστής πρωθυπουργός θα μπορούσε να διαισθανθεί τα οφέλη που θα αποκομούσε η κυβέρνησή του απο ένα τέτοιο επιχείρημα και θα έσπευδε να παρουσιάσει ο ίδιος το ρυθμιστικό σχεδιασμό της Αθήνας. Σαφώς και ο αρχηγός της χώρας μας δεν εχει την απαιτούμενη αυτοπεποίθεση σε μια μελέτη που συνέταξαν με εσωστρέφεια και εσωτερικές διεργασίες υπουργεία που βάλλονται από σκάνδαλα και διαφθορά. Συνεπώς, ο άρμοδιος υπουργός ήταν ο μόνος κατάλληλος για να παρουσιάσει τα μελλοντικά σχέδια της πρωτεύουσας του Ελληνικού κράτους.
[1] http://www.architectsjournal.co.uk/news/daily-news/‘paris-is-full-of-huge-canyons’/1995505.article
No comments:
Post a Comment