www.newsbomb.gr/bloggers/menelaos-tasiopoylos/story/ 140932/to-plano-tis-rixis |
Η ομηρία των Ελλήνων στα εξουθενωτικά
μέτρα μνημονίων δεν είναι πλέον παραλογισμός αλλά εθνική τραγωδία. Ένα εγχώριο
πλάνο Β’ για την ανάταξη της κοινωνίας μας και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων
της θα έπρεπε να είχε τεθεί υπό την επεξεργασία των πολιτικών παρατάξεων και
κατόπιν σε μορφή στρατηγικής στους
πολίτες για διαβούλευση.
Η εικόνα του πολιτικού μας συστήματος δεν
έχει παρουσιάσει δείγματα γραφής μιας τέτοιας πασυφανής αναμενόμενης εξέλιξης
και η αντίδραση των πολιτευόμενων επροσώπων της λαϊκής βούλησης ενάντια στον παρακμιακό
διπολισμό του ΠΑΣΟΚ- ΝΔ δυστυχώς κατακερματίστηκε σε ομάδες έκφρασης
απόψεων και αντιλήψεων που δεν συνάδουν με σύγχρονο ευνομούμενο κράτος που
σέβεται τους πολίτες του, τις αξίες και τις αρχές της δημοκρατίας.
Είμαι της γνώμης ότι μια εναλλακτική
πρόταση είναι μια ανάγκη που το επιτάσει όχι μόνο η κοινή λογικἠ αλλά στην παρούσα κατάσταση το ένστικτο
επιβίωσης ενός έθνους. Μου είναι
παντελώς ακατανόητο ότι οι αντιπρόσωποι των κοινοβουλευτικών παρατάξεων
αναλώνονται σε καταγγελτικό σχολιασμό, ανάδειξη σκανδάλων, και εκφώνηση ύβρεων
και ακροτήτων, την ώρα που οι εκλέκτορές τους βρίσκονται σε απόγνωση.
http://panosz.wordpress.com/tag/ τσίπρας/ |
Οι πάντες εμπειρογνώμονες και μη
σχολιάζουν για την αναποτελεσματικότητα του ασφυκτικού οικονομικού σχεδιασμού
επιβεβλημένου απ´τους αντιπροσώπους των δανειστών μας.
Είναι αναμενόμενο η τρόικα να εξυπηρετεί και να εξασφαλίζει συμφωνίες προς όφελος
των πελατών της. Η τρόικα δεν είναι όργανο των Ελλήνων πολιτών αλλά η βουλή,
που θα έπρεπε να ενεργεί για το δικό μας όφελος και να κρίνεται και να
ετυμηγορεί στους εργοδότες της, που δεν είναι άλλοι απ´τους νέους, τους
γονείς, τους οικογενειάρχες, τους αγρότες, τους επιχειρηματίες, τους καλλιτέχνες,
προοδευτικούς, συντηρητικούς, όλους εμάς που αγωνιζόμαστε για την αξιοπρέπεια και
τα όνειρά
μας.
Πολύ δακρύζουν βλέποντας στιγμιότυπα της
καταστροφής του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, της διχοτόμησης της Κύπρου, στα
οποία γεγονότα οδηγηθήκαμε λόγω λανθασμένων τακτικών και εφόσον η αρνητική
εξέλιξη τους ήταν προβλέψιμη. Ίσως η παραπάνω αλληγορία να θεωρείται ατυχής από ορισμένους, αλλά διδασκόμενοι
απ´την ευρωπαϊκή σύγχρονη ιστορία,
διαβλέπουμε ότι ιδεολογίες ακροτήτων που γεννιούνται σε περιόδους κρίσεων και
κοινωνικών αναμοχλεύσεων οδηγούν σε ανθρωπιστικές νοσηρότητες και ανισότητες.
Τα πρώτα βήματα αυτής της ανησυχητικής
εξέλιξης έχουν ήδη συντελεστεί με το να βρεθούν αυτές οι αντιλήψεις στην καρδιά
της δημοκρατίας μας, το Ελληνικό κοινοβούλιο, άλλοτε εξαιτίας της εξαπάτησης
των εκλεκτόρων με ψευδή διαγγέλματα και άλλοτε με πρακτικ ές αποπροσανατολισμού από
δύσκολους σχεδιασμούς μακροπρόθεσμων στόχων σε πελατειακού τύπου υποσχ έσεων
που οφελούν πάντα μια μειοψηφία ψηφοφόρων.
Σε πολλές περιπτώσεις οι πεποιθήσεις
και η μορφολόγηση του πολιτικού χάρτη εντὀς βουλής απέχει μακρά απ´το
σοφό ρητό «Παν μέτρον άριστον». Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι βουλευτές
της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών δεν
προτάσσουν το όραμά τους για την πορεία της Ελλάδα στον 21ο αιώνα.
Βεβαίως πολιτικές ομάδες ὀπως η Χρυσή Αυγή
φροντίζουν να προβάλλουν έντονα το δικό τους όραμα, μιας ξενοφοβικής χώρας με
φασιστικές δομές απομονωμένη απ´την διεθνή κοινότητα, εναγγαλίζοντας ένδοξες
στιγμές του αρχαίου παρελθόντος. Βεβαίως και αριστερίζουσες πεποιθήσεις που
παροτρύνουν στην αναρχία, την μη αποδοχή των θεσμών, την λαϊκή εξέγερση
εναντίον των λειτουργειών του κράτους κινούνται σε παρόμοια πλαίσια
παραλογισμού.
Οι ανησυχητικές επαναλαμβανόμενες
επιδείξεις στη βουλή, λεκτικών ακροβατισμών παρηκμασμένων μανιφέστων μιας πολιτικής
κουλτούρας παλαιών δεκατίων δεν είναι το αντίδοτο γι αυτήν την αχαρτογράφητη
πραγματικότητα της οικονομικής κρίσης. Είναι απαράδεκτο για μια σύγχρονη
δημοκρατία, τα κοινοβουλευτικά της μέλη να χρησιμοποιούν τεχνικές και όρους
Ψυχρού πολέμου σε μια επίθεση τακτικισμού με ψηφιακά και τεχνολογικά
ανεπτυγμένα ὀπλα. Δυστυχώς τα φαινόμενα παράνομου πλουτισμού, αφαίμαξης εθνικού
πλούτου, συσώρευσης χρέους και ελλιπούς σχεδιασμού για την εξασφάλιση εφοδίων των
μελλοντικών γενναιών, ενισχύθηκαν με ταχείς ρυθμούς μετά την μεταπολίτευση. Το
κυβερνητικό έργο των τελευταίων δεκαετιών δεν είναι εφάμιλλο με το αντίστοιχο ἀλλων
ευρωπαϊκών που έχει να επιδείξει τεράστια επένδυση στην αναδιάρθρωση των υλικών
και θεσμικών κρατικών υποδομών που παραδειγματικά οι χώρες αυτές
επέδειξαν τις αντοχές τους στους κραδασμούς αυτής της χρηματοοικονομικής κρίσης.
Δεν είμαι σε θέση να πω με σιγουριά ποια
είναι η λύση στα χρόνια προβλήματα που ταλανίζουν αυτή τη γωνιά των Βαλκανίων
που πάσχισε πάντα να απαγκιστρωθεί στο
άρμα των ευημερουσών ευρωπαϊκών κοινωνιών χωρίς οι βηματισμοί της να είναι σε
αντιστοιχία με την αναζητούμενη πρόοδο και εξυγχρονισμό, αναγκαία κεκτημένα για
την επίτευξη ενός τέτοιου φιλόδοξου στόχου.
Είμαι πεπεισμένος όμως ότι οι πολίτες
πρέπει να απαιτήσουν και να αποκτήσουν έναν άλλο όργανο επιτήρησης και ελέγχου
της άσκησης εξουσίας. Δεν πρέπει ποτέ ξανά να επιτρέψουμε την διαπόμπευση του
κοινωνικού συνόλου και την έκθεσή του σε απάνθρωπες πολιτικές εξαθλίωσης. Η
πολιτκή ελίτ αποδείχτηκε ανίκανη για την αντιμετώπιση του Ελληνικού προβλ ήματος. Ο λαός πρέπει
να είναι σε θέση ανά πάσα στιγμή να μπορεί να επηρεάσει τα πολιτικά τεκτενόμενα
προς όφελός του και να έχει στην διάθεσή του δικλείδα ασφαλείας για την
αποτροπή φαινομένων οικογενειακών ολιγαρχειών στα πολιτικά δρώμενα, άνομων
συμπεριφορών και την καταψήφιση επίβουλης νομοθεσίας για το κοινό συμφέρον.
Το πολιτικό σύστημα πρέπει να αναγεννηθεί
απ᾽αυτήν την παγκόσμια κρίση, πρέπει να αποκτήσει ικανά αισθητήρια για την
προστασία του συνόλου στην δοκιμασία μιας άλλης μελλοντικής πρόκλησης. Μια
άμεση δημοκρατία σε τοπικό επίπεδο, με ρόλο ελεγκτικό των εξουσιών του κοινοβουλίου και της δημοκρατίας μας δεν
είναι ουτοπία αλλά μια αναγκαιότητα για να μπορεί η φωνή των κοινωνικών ομάδων
να ακουστεί και να εκτιμηθεί την ώρα που παίρνονται αποφάσεις σε πολιτειακό και ευρωπαϊκό
επίπεδο. Οι αντιδραστικές
απεργιακές κινητοποιήσεις σε σύγχρονες πολιτειακές δομές ανήκουν στο παρελθόν,
ο λαός μπορεί να εισακουστεί κινούμενος παραδειγματικά πάντα μέσα σε πλαίσια
ευνομίας και ισονομίας.
Οι πλατείες και οι κοινόχρηστοι χώροι
μπορούν να γίνουν χώροι συνάθροισης, συνομιλίας και ανταλλαγής απόψεων και
ιδεών. Οι πόλεις μας μπορούν πάλι να ανθίσουν, να γίνουν ζωντανές και
δημοκρατικές χρησιμοποιώντας τις υπάρχουσες υποδομές για να μετατραπούν σε
δεξαμενές οραματισμού, εξέλιξης και προόδου, ξεπερνώντας τις παρακμιακές
πρακτικές του Ελλαδικού κοινοβουλευτισμού.
Όπως αποδείχτηκε τα τελευταία χρόνια
της ύφεσης, οι πρόσφατες κυβερνήσεις αποδείχτηκαν ανίκανες να αντιμετωπίσουν
την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και την εξασφάλιση ενός ικανοποιητικού
επιπέδου διαβίωσης για την πλειονότητα των Ελλήνων. Πριν η εξαθλίωση λαβώσει το
πνεύμα των νεωτεριστικών δυνάμεων, ευελπιστώ η αναβίωση μιας αξίας ὀπως αυτής της εκκλησίας
του δήμου να παγιωθεί. Ἰσως να μην επιλύσει παρόμοια χρηματοοικομικά προβλήματα
ως αποτέλεσμα της παγκοσμιοποιήσης, αλλά να μπορέσει να ελέγξει σε εθνικό επίπεδο την
ικανότητα των βουλευτών που βρίσκονται σε θέσεις αντιμετώπισης κρίσιμων
καταστάσεων και να εξασφαλίσει ότι αυτοί εργάζονται επάξια για τα εθνικά μας συμφέροντα
σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Η υποτάγη μας σε ακραίες αντιλήψεις ως
αντίδραση στην ανικανότητα του πολιτειακού μας συστήματος αναμφίβολα δεν φέρνει
την πρόοδο αλλά οπισθοδρόμηση και σκοταδισμό. Οι σύγχρονες δημοκρατίες είναι
πλουραλιστικές, ευνοούν και ενσωματώνουν την διαφορετικότητα με πρακτικές
ισότητας και σεβασμού. Αυτή είναι μια αξία που οι ίδιοι οι πολίτες θα μπορούσαν
να την κάνουν σημαία τους και να την προβάλλουν σε λαϊκ ές εκδηλώσεις
σε αντιδιαστολή με φασιστικές δράσεις κοινοβουλευτικών ομάδων.
Η αναγέννηση και το όραμα για ένα καλύτερο αύριο για το
σύνολο των πολιτών της Ελλάδας πρέπει να επέλθει μέσα από δικές μας ενέργειες
απαλλαγμένες από κομματικές σκοπιμότητες και διαστρεβλώσεις των ατυχών
συγκυριών που ζούμε.
No comments:
Post a Comment